Daiquiri

                                    rum, citroen, limoen

Een beetje onzichtbaar,

bedekt,

voltooit zich in mijn geest

de ene onthulling na de andere,

met opties.

Zo heb ik het graag.

Het enige wat ik rondom mij nog ontwaar

zijn blikken van reptielogen.

Ze zijn van vrouwen met zwarte golvende haren

die ze nog zwarter hebben gekleurd, bijna blauw.

Ja, ja, er wordt geswingd,

maar die ogen

blijven vrij onbeweeglijk.

Ik verifieer nog even mijn personages.

Herkauwen doe ik ze in mijn kroeg,

in afwachting, van iets dat bijzonder fel snijdt,

laagje per laagje.

Altijd die notities.

Ik krijg het warm.

Ze hebben er mij een nieuwe aangeschoven.

Waarom niet onmiddellijk een tonnetje? Ik bén gulzig.

En groter dan alle creolen.

Wat ben ik toch zo trots

dat alles aan mij wit is: wenkbrauwen, baard, snor, pak, schoenen, hoed, en haar.

Alleen mijn huid is roze, kreeft,

ik lijk wel schurft te kweken.

Daarmee zit ik nog verveeld.

Gid Barnett

                                    wodka, blue curaçao, parfait amour

Het mooie van de schepping

kantelt bij de keerkringen.

Het verdwijnt onder

dan wel boven de zeespiegel. En die is altijd zwart.

Maar het echte ongerepte

is de oceaan onder de ijskap. Daar heerst de walrus.

Daar herbergen zeeschepen fortuinen aan flessen en saxofonen.

Zuiverheid in laagjes is dat.

Van blauw en paars

zijn de meeste schakeringen in het spectrum. Zo edel. Verijdelde spijt. Chic.

De overige kleuren zijn oogverblindend, kort, weg.

De blokken druppen als zandlopers,

gewassen diamanten van het reinste water

die zoete tranen wegpinken.

Maar hier zijn de verschuivingen verraderlijker.

Je drinkt de weemoed alleen. Voller bij elke teug.

Je drinkt als kaakslag tegen het hele zootje.

O ja, je drinkt, opnieuw.

Ze kunnen in je zakken zitten, in je keel, ternauwernood,

maar eens voorbij dit punt

is alles voorgoed verworven.

De smaak begeleidt je als een engel door de nacht,

trouwer als koningen, rechters of profeten.

Morgen gaan we er weer tegenaan. Morgen.

Want je weet waarvoor je gaat

en al de rest is proviand, krediet. We gebruiken het slechts voor dat ene doel.

Laat het nu maar dagen. Dag is verwaterde nacht. We weten wel beter.